ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Το πρόβλημα με την οικονομική επιστήμη είναι ότι δεν έχει έναν πειραματικό χώρο προκειμένου να ελέγχει τα αποτελέσματα των μελλοντικών πολιτικών. Ετσι για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης και του χρέους εφαρμόσθηκε μια σειρά προγραμμάτων σταθεροποίησης της οικονομίας και παρέμβασης στο χρέος όπου κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν η μεγάλη αβεβαιότητα ως προς το τελικό οικονομικό και κοινωνικό αποτέλεσμα.
Το μνημόνιο και οι δύο παρεμβάσεις στο ελληνικό χρέος αποτέλεσαν τις πιο σημαντικές εξελίξεις στην πρόσφατη οικονομική ιστορία και είναι λογικό τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών να δεσμεύουν την οικονομική πολιτική και τις κοινωνικές εξελίξεις τόσο σε βραχυχρόνιο όσο και σε μακροχρόνιο επίπεδο.
Ένα από τα προβλήματα που εμπόδισαν την κατανόηση της κρίσης και την αντιμετώπιση της με ουσιαστικές πολιτικές είναι οι αγκυλώσεις και τα στερεότυπα που δομήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κοινωνία και διαμόρφωσαν την κυρίαρχη αντίληψη στην οικονομική πολιτική. Η ποσοτική εκτίμηση και η ανάλυση των αποτελεσμάτων των πολιτικών αποτελούν αφενός την μοναδική οδό για την αποδόμησής τους ή την στήριξης τους και αφετέρου μια πρόκληση για την οικονομική επιστήμη.
Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη συνεχίζει να βρίσκεται σε εξέλιξη μια συζήτηση για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης. Για πρώτη φορά τίθενται σοβαρά ερωτήματα σχετικά με αν η δημοσιονομική σταθεροποίηση αποτελεί τον μοναδικό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης και ανοίγουν έναν ουσιαστικό διάλογο για το σωστό μείγμα πολιτικής. Το εναλλακτικό πλαίσιο πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ε.Ε. έρχεται περισσότερο σαν αναγκαιότητα και λιγότερο ως πολιτική επιλογή. Σε οποιαδήποτε περίπτωση για την διαμόρφωση ενός διαφορετικού πλαισίου πολιτικής πρέπει να έχει ως αφετηρία την αξιολόγηση της εφαρμοζόμενου έτσι ώστε να δοθούν ρεαλιστικές απαντήσεις στα ερωτηματικά που προέκυψαν κατά την εφαρμογή του.